Een echtscheiding is een life event, die een lange aanloop heeft en veel stress geeft.
Meestal wil één partner echt scheiden, de ander niet en dat geeft emotionele spanning. Zoiets staat een regeling in de weg, juist omdat men niet dezelfde gevoelens heeft. De een wil weg, de ander wil blijven of proberen de relatie te repareren. De emoties zitten in de weg en dat is heel begrijpelijk. Een regeling treffen die voor beide partijen aanvaardbaar is, is meestal niet zeer ingewikkeld. Maar dat is een zakelijke insteek. Met andere woorden: als de emoties onder controle zijn, kan de kwestie zakelijk en redelijk snel geregeld worden.
Het is dus van belang om toch de tijd te nemen en de emotionele kant aandacht te geven. Soms beslissen echtelieden tot relatietherapie. Dat kan een oplossing zijn, meestal komen dan de echte, verzwegen problemen (“Je hebt nooit naar me geluisterd…”) aan het licht en besluit men definitief tot een scheiding. Het tegenovergestelde gebeurt dan: in plaats van reparatie wordt men met onplezierige feiten geconfronteerd die de doorslag geven. Het geeft wel duidelijkheid en een betere acceptatie van de scheiding. Men noemt dat wel de echtscheidingsmelding: de werkelijke reden voor de scheiding, die de ander wel eens gehoord heeft, maar nooit serieus nam. Is die melding er, dan geeft dat helderheid (“ik wist niet dat je daar zo mee zat…”) en dan nemen de gebeurtenissen geen keer. Soms wel natuurlijk.
Overleggen is goed en geeft vaak het beste scheidingsresultaat: als er kinderen zijn, moeten de exen verder als ouders van de kinderen en moeten de gevolgen voor hen -die heel groot zijn- binnen proporties blijven. Ouders moeten elkaar respecteren, dat is de theorie. Dat is soms moeilijk als een van beide echtelieden zich gekrenkt of gekleineerd voelt. Dat kom veel voor in geval van overspel of bij verslavingen die volledig uit de hand zijn gelopen. Men is van elkaar vervreemd, al lang, en moet de ongezonde patronen van een huwelijk verbreken. Als de emoties te ver uiteen lopen, kan dat resulteren in haat en daarna in een vechtscheiding. Dat leidt nergens toe en is een grote lijdensweg, voor alle betrokken partijen, advocaten inbegrepen. De kinderen lijden er het meest onder. Vermijd dat te allen tijde!
Kinderen zijn vaak de stilzwijgende slachtoffers. Ogenschijnlijk gaat het wel goed met ze, emotioneel zijn er verborgen problemen, waar echt aandacht aan moet worden gegeven. Hoe gaat het op school? Kunnen ze lekker sporten of hebben ze opeens geen zin meer? Soms is er heftige woede of agressie bij kinderen of vertonen ze verslavingsgedrag (veel gamen of opeens blowen). Kinderen protesteren zo tegen een scheiding. Soms moeten ze kiezen voor vader of moeder en dat gaat niet. Dat hoort niet bij kind-zijn. Ouders gebruiken kinderen willens en wetens in een echtscheiding om het eigen standpunt kracht bij te zetten. Niet doen! Kinderen zijn weerloos en komen klem te zitten tussen de belangen van de ouders. Later hebben ze daar blijvend last van.
Bezint eer ge begint. En als een scheiding onvermijdelijk is: laat je bijstaan door een ervaren advocaat, die oog heeft voor de zakelijke kant van een echtscheiding, maar ook voor de emotionele kant daarvan. Voor een goed resultaat voor beide partijen. En voor de kinderen!
Wilt u scheiden? Of juist niet? Wat zijn de gevolgen?
Bel ons (076 524 44 44) voor advies en tips.